Sortuj po:
Sortuj po:
Ocieplenie poddasza poprawia komfort cieplny w domu i zmniejsza straty nagrzanego powietrza (przez dach bez izolacji termicznej ucieka nawet 30% ciepła). Dzięki warstwie termoizolacji zimą w domu jest cieplej, a latem przyjemnie chłodnie. Ocieplenie umożliwia też adaptację pokoi pod dachem na pomieszczenia mieszkalne, garderoby lub schowki. Zapobiega gromadzeniu się wilgoci i rozwojowi szkodliwych dla zdrowia grzybów i mikroorganizmów.
W nowych budynkach prace nad ociepleniem poddasza najlepiej rozpocząć wtedy, gdy dom ma już wykonaną konstrukcję dachu, ułożone pokrycie i zamontowaną wiatroizolację. W przypadku starych domów, przed zamocowaniem ocieplenia, trzeba sprawdzić, w jakim stanie jest więźba dachowa i czy pokrycie (np. blacha, dachówka lub gont) są szczelne i nie wymagają wymiany. Ich stan ma wpływ na trwałość i skuteczność termoizolacji. Dzięki temu, że prace przy mocowaniu materiału izolacyjnego są realizowane wewnątrz budynku, można wykonywać je o każdej porze roku.
Na rynku dostępne są różne metody i materiały do ocieplenia poddaszy. Inwestorzy najczęściej decydują się na wykorzystanie wełny mineralnej ze względu na jej cenę, dostępność i skuteczność. Sprężystość waty ułatwia prace montażowe i pozwala dotrzeć nawet do trudno dostępnych miejsc, jak kąty, skosy i szczeliny. Inne rozwiązania to np. pianka PUR i styropian. Pianka poliuretanowa jest lekka, szybka w montażu i dobrze przylega do różnych powierzchni, ale jej użycie jest droższe w porównaniu z wełną. Styropian mimo dobrej izolacyjności cieplnej, słabo tłumi dźwięki i hałasy z zewnątrz. Bez względu na to, z jakiego materiału będzie wykonana termoizolacja, ważne, aby miał on jak najniższy współczynnik przenikania ciepła. Jest to czynnik, który wpływa na zmniejszenie strat ciepłego powietrza w domu. Zgodnie z normami budowlanymi, od 2021 roku wskaźnik ten nie może być wyższy niż 0,15 W/(m²K). Wybierając materiał na ocieplenie dachu, należy też wziąć pod uwagę kwestie ognioodporności. Będzie to dodatkowa ochrona drewnianych elementów domu w przypadku pożaru.
Na efektywność i solidność warstwy izolacji cieplnej pod dachem, wpływa technika montażu. Każdy etap wymaga precyzji i dokładności, ponieważ wszelkie szpary przyczynią się do powstawania mostków termicznych i ucieczki nagrzanego powietrza. Technika pracy zależy od tego, jakich użyto materiałów. Do wstępnego krycia można wykorzystać np. folię wysokoparoprzepuszczalną (tzw. membranę) lub papę. Pierwsza powłoka będzie odprowadzać wilgoć z pomieszczenia i uniemożliwi jej przenikanie z zewnątrz do środka budynku. Nie ma więc konieczności pozostawiania dylatacji, a poszczególne elementy wełny mineralnej można układać na styk z folią. Warto jednak nie robić tego zbyt ciasno. Jeżeli na dachu została ułożona papa bądź folia o niskim współczynniku paroprzepuszczalności, pozostawienie szczelin dylatacyjnych jest obowiązkowe. Taka szpara powinna mieć średnio 3–4 cm i może znajdować się między wełną i folią. Pominięcie tego kroku przyczyni się m.in. do skraplania się pary wodnej na ścianach. Ocieplając poddasze wełną szklaną, zaleca się wykonanie dwóch warstw izolacji – pierwszą w przerwach pomiędzy krokwiami, a drugą pod krokwiami.
Koszt ocieplenia poddasza zależy od użytych materiałów, ich grubości i współczynnika przenikania ciepła. Na ostateczny rachunek wpływa też powierzchnia dachu oraz wynagrodzenie dla wykonawców (stawki będą różnić się zależnie od miejsca realizacji).
Ocieplenie poddasza poprawia komfort cieplny w domu i zmniejsza straty nagrzanego powietrza (przez dach bez izolacji termicznej ucieka nawet 30% ciepła). Dzięki warstwie termoizolacji zimą w domu jest cieplej, a latem przyjemnie chłodnie. Ocieplenie umożliwia też adaptację pokoi pod dachem na pomieszczenia mieszkalne, garderoby lub schowki. Zapobiega gromadzeniu się wilgoci i rozwojowi szkodliwych dla zdrowia grzybów i mikroorganizmów.
W nowych budynkach prace nad ociepleniem poddasza najlepiej rozpocząć wtedy, gdy dom ma już wykonaną konstrukcję dachu, ułożone pokrycie i zamontowaną wiatroizolację. W przypadku starych domów, przed zamocowaniem ocieplenia, trzeba sprawdzić, w jakim stanie jest więźba dachowa i czy pokrycie (np. blacha, dachówka lub gont) są szczelne i nie wymagają wymiany. Ich stan ma wpływ na trwałość i skuteczność termoizolacji. Dzięki temu, że prace przy mocowaniu materiału izolacyjnego są realizowane wewnątrz budynku, można wykonywać je o każdej porze roku.
Na rynku dostępne są różne metody i materiały do ocieplenia poddaszy. Inwestorzy najczęściej decydują się na wykorzystanie wełny mineralnej ze względu na jej cenę, dostępność i skuteczność. Sprężystość waty ułatwia prace montażowe i pozwala dotrzeć nawet do trudno dostępnych miejsc, jak kąty, skosy i szczeliny. Inne rozwiązania to np. pianka PUR i styropian. Pianka poliuretanowa jest lekka, szybka w montażu i dobrze przylega do różnych powierzchni, ale jej użycie jest droższe w porównaniu z wełną. Styropian mimo dobrej izolacyjności cieplnej, słabo tłumi dźwięki i hałasy z zewnątrz. Bez względu na to, z jakiego materiału będzie wykonana termoizolacja, ważne, aby miał on jak najniższy współczynnik przenikania ciepła. Jest to czynnik, który wpływa na zmniejszenie strat ciepłego powietrza w domu. Zgodnie z normami budowlanymi, od 2021 roku wskaźnik ten nie może być wyższy niż 0,15 W/(m²K). Wybierając materiał na ocieplenie dachu, należy też wziąć pod uwagę kwestie ognioodporności. Będzie to dodatkowa ochrona drewnianych elementów domu w przypadku pożaru.
Na efektywność i solidność warstwy izolacji cieplnej pod dachem, wpływa technika montażu. Każdy etap wymaga precyzji i dokładności, ponieważ wszelkie szpary przyczynią się do powstawania mostków termicznych i ucieczki nagrzanego powietrza. Technika pracy zależy od tego, jakich użyto materiałów. Do wstępnego krycia można wykorzystać np. folię wysokoparoprzepuszczalną (tzw. membranę) lub papę. Pierwsza powłoka będzie odprowadzać wilgoć z pomieszczenia i uniemożliwi jej przenikanie z zewnątrz do środka budynku. Nie ma więc konieczności pozostawiania dylatacji, a poszczególne elementy wełny mineralnej można układać na styk z folią. Warto jednak nie robić tego zbyt ciasno. Jeżeli na dachu została ułożona papa bądź folia o niskim współczynniku paroprzepuszczalności, pozostawienie szczelin dylatacyjnych jest obowiązkowe. Taka szpara powinna mieć średnio 3–4 cm i może znajdować się między wełną i folią. Pominięcie tego kroku przyczyni się m.in. do skraplania się pary wodnej na ścianach. Ocieplając poddasze wełną szklaną, zaleca się wykonanie dwóch warstw izolacji – pierwszą w przerwach pomiędzy krokwiami, a drugą pod krokwiami.
Koszt ocieplenia poddasza zależy od użytych materiałów, ich grubości i współczynnika przenikania ciepła. Na ostateczny rachunek wpływa też powierzchnia dachu oraz wynagrodzenie dla wykonawców (stawki będą różnić się zależnie od miejsca realizacji).
