Izolacja przeciwwilgociowa fundamentów ma na celu oddzielenie ław fundamentowych stykających się z gruntem od ścian fundamentowych. Takie rozwiązanie zapobiega podciąganiu wody z gruntu do wyższych części budynku. Bardzo duże znaczenie ma także izolacja przeciwwilgociowa podłogi na gruncie, która chroni ocieplenie posadzki.
Izolacja przeciwwilgociowa fundamentów dzieli się na dwa rodzaje – izolację poziomą i pionową. W zależności od konstrukcji budynku wykonuje się je z różnego rodzaju materiałów izolacyjnych. Izolacja przeciwwilgociowa podłogi na gruncie musi być właściwie połączona z hydroizolacją fundamentów.
Izolacja przeciwwilgociowa fundamentów dzieli się na dwa rodzaje ze względu na płaszczyznę jej układania. Hydroizolacja pozioma stanowi ochronę przed podciąganiem kapilarnym (podnoszeniem się) wody z gruntu i przenoszeniu wilgoci do wyższych części budynku. Izolacja tego typu jest układana na górnej powierzchni ław fundamentowych stykających się ze ścianami fundamentowymi. Materiały izolacyjne stosowane na poziomych częściach fundamentów mogą mieć postać arkuszową (np. papy termozgrzewalnej albo na lepiku) lub powłokową (np. mikrozaprawy). Bardzo ważną kwestią na etapie prac wykonawczych jest właściwe połączenie izolacji przeciwwilgociowej fundamentów z izolacją podłogi na gruncie oraz jej odpowiednie ukształtowanie w celu odprowadzenia gromadzącej się okresowo wody. Równie istotne jest prawidłowe dobranie materiałów izolacyjnych przeznaczonych do części budynku stykających się z gruntem. Ich dobór powinien przeprowadzić architekt na etapie wykonywania projektu.
Hydroizolacja pionowa stanowi barierę dla wilgoci przedostającej się z zewnątrz (np. z wody gruntowej lub okresowo zalegającej wody opadowej). W zależności od warunków gruntowo-wodnych występujących w miejscu posadowienia obiektu wyróżnia się trzy rodzaje izolacji przeciwwilgociowej pionowej:
Hydroizolacja podłogi na gruncie (piwnicy lub parteru) jest równie ważna jak izolacja przeciwwilgociowa fundamentów. Zabezpieczenie posadzki przed wodą najczęściej wykonuje się z dwóch warstw materiału bitumicznego, czyli papy termozgrzewalnej. Pierwszą warstwę należy ułożyć pasmami z zakładem pomiędzy sąsiednimi arkuszami o szerokości około 15 cm. Mocowanie materiału wykonuje się za pomocą palnika (nagrzewnicy), podgrzewając lepiszcze, które, zastygając, trwale łączy się z podkładowym podłożem betonowym (chudym betonem) wykonanym na odpowiednio przygotowanej podsypce. Po zastygnięciu pierwszej warstwy w analogiczny sposób należy wykonać drugą część powłoki hydroizolacyjnej. Należy pamiętać o przesunięciu warstwy podkładowej względem miejsc styków o połowę szerokości pasma. Izolację przeciwwilgociową posadzki na gruncie można wykonać także z użyciem papy na lepiku. W takim przypadku nie używa się nagrzewnicy, ponieważ pasy materiału bitumicznego mają na spodzie powłokę klejącą. Zdarza się także, że hydroizolację podłogi stykającej się z gruntem wykonuje się z użyciem kilku warstw grubej folii PE (budowlanej).
Oprócz ochrony przed wilgocią fundamentów i podłóg na gruncie bardzo istotną kwestią jest izolacja przeciwwilgociowa balkonu i tarasu. Te elementy konstrukcyjne najczęściej wystają poza obrys ścian zewnętrznych obiektu, przez co są narażone na działanie czynników atmosferycznych oraz duże wahania temperatur. Hydroizolacja tarasów i balkonów najczęściej ma formę powierzchniową. Materiałami stosowanymi do wykonywania powłok chroniących przed wilgocią są papy, maty, mikrozaprawy oraz masy uszczelniające.
Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
firmy budowlane Katowice
firmy budowlane Kielce