Ogólna nazwa „gres” obejmuje płytki znacząco różniące się od siebie właściwościami – na przykład gres polerowany, szkliwiony i naturalny. Różnice między nimi mają istotny wpływ na możliwość zastosowania poszczególnych typów płytek.
Podobnie jak inne płytki ceramiczne, gres jest wytwarzany z mieszanki gliny, skaleni, kaolinu i kwarcu o bardzo drobnej strukturze. Jednak w odróżnieniu od materiału przeznaczonego na glazurę czy terakotę, na etapie formowania gres zostaje poddany działaniu wysokiego ciśnienia, a następnie wypalaniu w temperaturze ponad 1000℃. Dzięki takiej metodzie produkcji płytki są bardzo twarde (pod tym względem tylko nieznacznie ustępują diamentom, co trzeba brać pod uwagę przy układaniu kafelków gresowych, bo ich cięcie jest bardzo trudne), praktycznie nie wchłaniają cieczy (zazwyczaj ich nasiąkliwość nie przekracza 0,5%), a przez to są mrozoodporne. Takimi właściwościami charakteryzuje się gres naturalny. Jego produkcja polega na prasowaniu materiału wzbogaconego o barwniki, a następnie wypalaniu. Taki gres trudno się ściera, a nawet jeśli to nastąpi, to uszkodzenia są mało widoczne, bo płytka barwiona jest w masie.
Te dwa typy gresu mają wspólną nazwę – gres porcelanowy, choć różni je od siebie sposób produkcji i właściwości.
Płytki gresu szkliwionego są formowane bez dodatku barwnika, a następnie pokrywane glazurą, która nadaje im barwę, wzór i strukturę powierzchni. Takie płytki gresowe wciąż są twarde i odporne na zaplamienia, ale już gorzej znoszą ścieranie, a odpryski i uszkodzenia są na nich bardzo widoczne.
Z kolei gres polerowany powstaje tak jak naturalny, z tym że na końcu poddany jest zabiegowi polerowania, który nadaje powierzchni połysk i gładkość – w ten sposób powstaje gres polerowany satynowany, półmatowy itp. Używając do polerowania specjalnych elastycznych tarcz, które pozostawiają ślady na gładkiej powierzchni płytek, uzyskuje się gres polerowany lappato. Polerowaniu poddaje się również płytki o powierzchni z uformowaną strukturą. Wówczas połysk nadawany jest tylko częściom wypukłym, podczas gdy wklęsłe pozostają matowe. Gres polerowany jest bardzo efektowny, ma jednak pewne ograniczenia, z których warto sobie zdawać sprawę.
Polerowanie barwionego w masie gresu nadaje mu elegancki wygląd przypominający płytki kamienne. Z tego powodu ten rodzaj gresu jest chętnie stosowany w pomieszczeniach reprezentacyjnych, takich jak salony czy hole. O ile w miejscach, gdzie ruch jest mniejszy i nie chodzi się w butach (a piasek nanoszony na podeszwach to wróg każdej posadzki), gres polerowany dobrze się sprawdzi, to już np. w przedpokoju dadzą o sobie znać jego wady – śliska powierzchnia oraz mniejsza odporność na zaplamienia i zarysowania. Na błyszczącej powierzchni rysy i plamy są bardzo widoczne i szpecące. Płytki można jednak odświeżyć – pomocna w tym będzie pasta do polerowania gresu polerowanego.
Gres polerowany w kuchni to również ryzykowny wybór, a przynajmniej podnoszący koszty wykonania i użytkowania posadzki. Niska nasiąkliwość gresu wynika z jego niskiej porowatości, tymczasem proces nadawania połysku sprawia, że ta właściwość się zmienia, a gres polerowany staje się bardziej chłonny. Ponieważ takiej płytki nie chroni warstwa glazury, ciecz wylana na jej powierzchnię jest wchłaniana i trwale ją plami. Można temu zapobiec, stosując impregnat do gresu polerowanego, który trzeba zaaplikować zaraz po ułożeniu płytek, a jeszcze przed wypełnieniem spoin. Zabieg taki należy powtarzać co roku. Pomimo tego, gdy coś wyleje się na podłogę – zwłaszcza płyn mocno barwiący, taki jak herbata, kawa, wino czy barszcz – trzeba go natychmiast zetrzeć z płytek. Jeśli płyn zdąży się wchłonąć, nie pomoże nawet mycie gresu polerowanego octem.
Łazienka jest pomieszczeniem, w którym gres polerowany nie powinien się znaleźć, przynajmniej na podłodze (gres można układać również na ścianach). Już suche płytki tego typu są bardzo śliskie, a jeśli dodatkowo zostaną zalane wodą, nietrudno o wypadek.
Kafelki gresu polerowanego są jednobarwne, szczególnie modny w ostatnim czasie jest gres polerowany biały i szary. Płytki o gładkiej błyszczącej powierzchni dobrze wyglądają, gdy mają duży format. Dostępny jest m.in. gres polerowany 60×60 cm lub płytki o kształcie prostokąta, np. gres polerowany 120×60 cm. Najczęściej są to płytki rektyfikowane, czyli o bardzo precyzyjnie ściętych krawędziach, które pozwalają układać płytki ze spoiną o szerokości ok. 2 mm. Gres polerowany rektyfikowany po ułożeniu wygląda szczególnie efektownie, bo fugi są praktycznie niewidoczne.
Do układania gresu należy używać specjalnego kleju na bazie białego cementu, który nie przebarwia płytek.
Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
firmy budowlane Rzeszów
firmy budowlane Szczecin
firmy budowlane Warszawa