Płytki ceramiczne to często i chętnie stosowana okładziną tarasów. Szczególnie dobrym wyborem jest gres. Na taras można wybrać zarówno płytki szkliwione, jak i z surowego gresu. To dobra wiadomość dla tych, których czeka wykończenie nawierzchni – płytki gresowe na taras dostępne są w bardzo wielu rodzajach, można przebierać w ich kolorach, formatach i rodzajach. Większość ma niezbędne cechy, którymi powinny się charakteryzować ceramiczne okładziny stosowane na zewnątrz budynku. Ale nie wszystkie, więc wybierać trzeba ostrożnie.
Zacznijmy od tego, czym jest gres. Jest to rodzaj płytki ceramicznej wytwarzanej z mieszanki różnych surowców: różnego typu glin, kaolinu, skaleni, piasku kwarcowego. Do masy dodaje się też barwniki mineralne, płytka jest więc jednolicie wybarwiona na całym przekroju, nie tylko z zewnątrz (np. jak terakota). A to oznacza, że gres tarasowy, nawet jeśli z czasem jego powierzchnia zetrze się, wciąż będzie miał taki sam kolor jak na stronie licowej. Podobnie, jeśli płytka zostanie ukruszona, odprysk nie będzie widoczny. Ale bardzo trudno jest skruszyć czy zetrzeć płytki gresowe. Tarasowe nawierzchnie wykończone takimi kaflami są długowieczne, bo gres zaliczany jest do bardzo twardych materiałów – w 10-stopniowej skali twardości Mohsa oceniany jest na 8 (10 ma diament). Jest też niemal całkowicie niechłonny; gres techniczny czy szkliwiony ma nasiąkliwość ˂1% , czyli praktycznie żadną w porównaniu z innymi okładzinami ceramicznymi takimi jak płytki klinkierowe (poniżej 3%) czy terakota (ok. 6%). Oznacza to że płytki tarasowe gresowe są z natury mrozoodporne (nie wnika w nie woda, która zamarzając, mogłaby rozsadzić płytkę). Trzeba jednak pamiętać, że polerowany gres na taras nie jest już tak niezawodny, bo proces polerowania zwiększa jego nasiąkliwość.
Kolejną ważną cechą dobrej nawierzchni tarasowej jest jej antypoślizgowość. Gres na taras zewnętrzny powinien mieć klasę antypoślizgowości powyżej R10, a na krawędziach warto położyć płytki ze specjalną ryflowaną strukturą na powierzchni, dzięki czemu po deszczu i zimą gres tarasowy będzie bezpieczniejszy w użytkowaniu. Z uwagi na gorsze parametry antypoślizgowości gres szkliwiony na taras nie jest szczególnie polecany.
Jeśli chodzi o wzory, wybór jest ogromny – na rynku znajdziemy zarówno płytki w stylu rustykalnym, jak i nowoczesne, gładkie płyty wielkoformatowe o fazowanych krawędziach, które można układać bez fugi (takie wykończenie boków mają tzw. płytki rektyfikowane). Bardzo popularny jest gres strukturalny – jego nierówna powierzchnia idealnie nadaje się na taras, bo płytka jest mniej śliska od gładkiej. Od dłuższego czasu w modzie jest też gres tarasowy drewnopodobny. Płytki mają nie tylko imitujący drewno wzór, ale też lico przypominające lekko pofałdowaną słojami powierzchnię drewna, a nawet format – wyglądają jak deski. Takie płytki można ułożyć w pomieszczeniu, z którego przechodzi się na taras i na nim samym. Uzyskuje się wówczas wrażenie otwarcia domu na ogród, a wręcz „wychodzenia” wnętrza w głąb posesji
Poprawne przyklejenie płytek gwarantuje, że nawierzchnia będzie dobrze służyć przez lata. A błędy wykonawcze często mszczą się już po pierwszej zimie. Do częściej popełnianych należy przyklejanie okładziny do nieodpowiednio sezonowanej i niezabezpieczonej przed wilgocią betonowej płyty tarasu. Zanim można będzie położyć płytki, beton musi całkowicie wyschnąć, a jego powierzchnię pokrywa się preparatem przeciwwilgociowym (np. folią w płynie). Dzięki temu zimą nie będzie w nim wody, która zamarzając, rozsadza beton, co jest widoczne także na nawierzchni, bo gres tarasowy pęka w tych samych miejscach. Często popełnianym błędem jest też niewłaściwy dobór kleju. Zaprawa klejowa, dobra do połączenia gres-taras powinna być nie tylko mrozoodporna, ale też elastyczna. Warstwy tarasu pracują poddane działaniu zmieniającej się temperatury (w dzień nagrzewa je słońce, nocą stygną), zatem zaprawa powinna móc kompensować te niewielkie zmiany wymiarów.
Błędem wykonawczym jest też nierównomierne nałożenie kleju. Najlepiej stosować zaprawę zarówno na płytę tarasową, jak również na spodnią powierzchnię płytek. Ważne jest także, aby każdą płytkę dokładnie docisnąć, by pod spodem nie było niewypełnionych klejem przestrzeni. W takie puste miejsca przesącza się woda (płytki gresowe na taras są całkowicie wodoodporne, ale standardowe fugi już nie), a zamarzając zimą, przyczynia się do odspojenia płytek. Taki niechlujnie przyklejony gres na taras można łatwo rozpoznać jeszcze zanim płytki zaczną się odklejać – podczas chodzenia lub opukiwania wydają one głuchy odgłos.
Pielęgnacja gresu nie jest szczególnie uciążliwa. Płytki wystarczy regularnie zamiatać, bo drobinki piasku działają na nie jak papier ścierny i z czasem będą rysować ich powierzchnię. Jesienią należy też usuwać gromadzące się liście i resztki organiczne, by nie gniły zimą na płytkach, bo mogą pozostawić na nich nieestetyczne ślady. Do mycia można używać zwykłego mopa albo myjki ciśnieniowej – warto jej użyć np. po zimie. Do usuwania lodu można zastosować sól (np. kuchenną), a śniegu nie powinno się zgarniać metalowymi narzędziami.
Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
firmy budowlane Warszawa
firmy budowlane Białystok