Rośliny cieniolubne to takie, które najlepiej czują się w zacienionych miejscach. Lubią rosnąć pod koronami drzew, a także w cieniu murów czy parkanów. Zalicza się do nich m.in. kwiaty, byliny, trawy cieniolubne, a także rośliny doniczkowe.
Przy doborze roślin cieniolubnych należy zwrócić uwagę na ich zapotrzebowanie na wodę. Wiele takich roślin wywodzi się z liściastych lasów i najlepiej rośnie w dobrze zasobnej, próchniczej oraz wilgotnej glebie. Jeżeli natomiast wybieramy rośliny, które nie potrzebują dużo wody oraz mają rosnąć pod drzewami lub krzewami, powinny mieć płytki system korzeniowy.
Na rynku dostępnych jest wiele odmian i rodzajów roślin cieniolubnych, które idealnie nadają się do zacienionych miejsc w ogrodzie. Byliny cieniolubne zwykle lubią wilgotność i przepuszczalną glebę. Warto jednak bliżej poznać cechy konkretnej interesującej nas odmiany.
Jednym z popularnych kwiatów cieniolubnych do ogrodu jest maciejka, czyli lewkonia dwurożna. Należy ona do wieloletnich roślin kwitnących. Nadaje się zarówno do gruntu, jak i do sadzenia na balkonie. Jej charakterystyczną cechą jest specyficzny zapach, wydzielany szczególnie w porze wieczornej. Roślina ta ma purpurowofioletowe kwiaty zebrane w grona, a jej wysokość sięga około 40 cm.
Innym przykładem rośliny cieniolubnej do ogrodu jest bergenia sercowata, którą zalicza się do bylin cieniolubnych. Jej różowe kwiaty, których kształt przypomina dzwonki, pojawiają się od kwietnia do czerwca. Istnieje kilka odmian bergenii, które mają różne kolory kwiatów, dzięki czemu idealnie nadają się na ogrodowe kompozycje.
Na obszarze zacienionym warto również posadzić cieniolubne iglaki. Przykładem tej grupy roślin jest cis pospolity, który należy do grupy drzew i krzewów cieniolubnych, ponieważ można go prowadzić jako drzewo lub krzew. Dorasta on do wysokości około 15 m. Jest to roślina zimozielona o spłaszczonych igłach, z którymi ładnie kontrastują czerwone owoce. Ze względów bezpieczeństwa cis należy sadzić daleko poza zasięgiem dzieci, ponieważ jego owoce są trujące.
Płożącym krzewem lubiącym cień jest mikrobiota syberyjska. Dorasta ona do 40 cm wysokości, a jej igły są łuskowate, zachodzące na siebie. Zimą igły przybierają rudawy kolor. Roślina ma również drobne, złożone z około 4 łusek szyszki, w których znajduje się jedno nasiono.
Dobierając rośliny do ogrodu, nie można zapomnieć o tych ozdobnych. Wśród nich również znajdziemy wiele roślin cieniolubnych. Przykładem jest bukszpan wieczniezielony ‒ jeden z ulubionych krzewów amatorów ogrodów. Dorasta on do 4 metrów wysokości, a w sprzyjających warunkach nawet do 8 metrów. Jego błyszczące liście w gęstym ułożeniu sprawiają, że krzew wygląda bardzo atrakcyjnie.
Barwinek pospolity to z kolei roślina, która jest chętnie wykorzystywana na skarpy lub pod drzewa, a nawet przy wyższych trawach. Krzew ten należy do roślin zimozielonych, ma eliptyczne liście i pojedyncze kwiaty na długich szypułkach.
Grab pospolity to średniej wielkości drzewo, które również uwielbia cień. Nadaje się do uprawy samodzielnej lub na żywopłot. Drzewo to cechuje się charakterystycznymi, piłkowanymi liśćmi, które jesienią przybierają złocisty kolor. Sadząc grab pospolity jako osobne drzewo, warto umieścić pod nim cieniolubne niższe roślinki lub byliny.
Wśród kwiatów doniczkowych cieniolubnych najbardziej popularne są paprocie, które doskonale znoszą niedostatek światła. Jest to grupa roślin, do której zalicza się ponad 10 tysięcy gatunków. W naturalnych warunkach paprocie zamieszkują dolne partie wilgotnych lasów. Do prawidłowego wzrostu potrzebują sporo wilgoci w podłożu, a także w powietrzu.
Inną grupą roślin cieniolubnych do domu są bluszcze. Ich cechą charakterystyczną są ulistnione pędy, które wyglądają bardzo malowniczo. Pstre odmiany bluszczu potrzebują więcej światła niż zielone, w przeciwnym razie stracą swoje ubarwienie.
Jedną z najlepszych roślin do bardziej zacienionych miejsc w domu jest sansewieria. Nie wymaga ona ani wiele wody (nadmierne podlewanie może jej wręcz zaszkodzić), ani światła, a co ważniejsze ‒ jest odporna na szkodniki roślin doniczkowych. Podobnie jak w przypadku bluszczy odmiany barwne potrzebują więcej światła.
Kolejnymi roślinami, które nie potrzebują dużej ilości światła ani wody, są: zamiokulkas i aspidistra wyniosła. Warto wiedzieć, że zamiokulkas wydziela trującą substancję, która może wywołać reakcje alergiczne skóry i błon śluzowych. Podczas przesadzania lub usuwania liści tej rośliny należy zachować ostrożność, a czynności wykonywać w ochronnych rękawiczkach.
Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
firmy budowlane Olsztyn
firmy budowlane Poznań