To, ile kosztuje wybudowanie domu jednorodzinnego, zależy od wielu czynników. Na redukcję kosztów wpływa między innymi rezygnacja z wykonania poddasza użytkowego oraz zaplanowanie odpowiedniego metrażu.
Koszt budowy domu parterowego zależy między innymi od przyjętej technologii wzniesienia obiektu. Budowa domu w systemie kanadyjskim pozwala zaoszczędzić czas, a ponadto często zmniejsza wydatki konieczne do poniesienia na zrealizowanie procesu inwestycyjnego.
Koszt budowy domu parterowego – na co zwrócić uwagę na etapie wykonywania projektu?
Proces związany z budową własnego domu jednorodzinnego należy rozpocząć od zapoznania się z wytycznymi zawartymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy. W dokumentach tych są zawarte informacje dotyczące rodzaju obiektów budowlanych, które mogą zostać wzniesione na konkretnej działce oraz określające parametry przyszłych budynków (m.in. wysokość, kąt nachylenia dachu, dopuszczalne linie zabudowy itp.). W odniesieniu do tych zapisów należy wybrać projekt domu lub zlecić jego wykonanie architektowi. Przy wyborze bryły budynku należy również uwzględnić potrzeby przyszłych domowników oraz możliwości finansowe inwestora. Dwie przedstawione opcje pozyskania opracowania projektowego różnią się między sobą ceną. Projekty dostępne w Internecie są zwykle tańsze niż adaptacje i opracowania indywidualne. Należy jednak pamiętać, że gotowe projekty nie uwzględniają lokalnych uwarunkowań panujących na działce inwestora oraz nie zawierają rozwiązań dopasowanych do przyszłych użytkowników obiektu. Co więcej, decydując się na gotowe opracowanie, trzeba pamiętać, że załączenie go do wniosku o pozwolenie na budowę jest możliwe tylko po dokonaniu adaptacji do istniejących warunków ‒ a to wiąże się z dodatkowymi kosztami.
Od czego zależy koszt budowy domu parterowego?
Koszt budowy domu parterowego zależy od wielu czynników. Istotny wpływ na ostateczne wydatki ma przyjęta technologia wzniesienia budynku. Szacuje się, że wykonanie konstrukcji szkieletowej generuje koszty o 10‒15% niższe niż wybudowanie domu w technologii tradycyjnej (murowanej). Oczywiście kwestii tej nie można generalizować, bowiem na możliwość i opłacalność wybudowania budynku jednorodzinnego w danej technologii wpływają lokalne uwarunkowania.
Kolejnym czynnikiem kształtującym wielkość kosztów budowy domu jednorodzinnego jest planowany sposób użytkowania przestrzeni znajdującej się pod więźbą dachową. Dom parterowy bez poddasza użytkowego będzie z pewnością tańszy zarówno w wykonaniu, jak i w późniejszej eksploatacji. Na redukcję kosztów w dużej mierze wpływa brak schodów prowadzących na poddasze oraz mniejszy zakres robót wykończeniowych.
Na sumę wydatków koniecznych do poniesienia na wzniesienie budynku mieszkalnego wpływa także jego powierzchnia. Przyjęło się, że dla najbardziej opłacalne są domy jednorodzinne o powierzchni około 100‒120 m2. Metraż ten jest uważany za bardzo funkcjonalny, a przy tym pozwala na optymalizację kosztów. Wydatki zależą również od przyjętych rozwiązań technologiczno-materiałowych. Duże znaczenie ma także rodzaj dachu. Proste więźby dwuspadowe generują znacznie mniejsze koszty niż skomplikowane układy o złożonej formie. Wiele zależy też od warunków gruntowo-wodnych panujących na działce, na której ma być wzniesiony dom. W przypadku niekorzystnego układu warstw podłoża gruntowego oraz wysokiego poziomu wód gruntowych często konieczne jest zastosowanie niekonwencjonalnych rozwiązań, które znacząco podnoszą koszty całego przedsięwzięcia.
Koszt wybudowania domu parterowego – szacunkowy rozkład procentowy na etapy
Pierwszym etapem każdej inwestycji związanej z budową domu jednorodzinnego jest osiągnięcie stanu zero. Roboty wykonywane w tym czasie polegają na przygotowaniu placu budowy oraz wykonaniu posadowienia pod budynek. Szacunkowy koszt wykonania pierwszej części budowy to około 10‒20% wartości całego przedsięwzięcia. Dwa kolejne etapy procesu inwestycyjnego następują w niedługim czasie po sobie. Dom w stanie surowym otwartym ma wszystkie przegrody oraz wykończony dach. Stan surowy zamknięty oznacza z kolei, że zostały zamontowane wszystkie elementy stolarki okiennej i drzwiowej w ścianach zewnętrznych. Jeśli w bryłę budynku jest wkomponowany garaż, na wjeździe musi być zamontowana odpowiednia brama. Osiągnięcie etapów opisanych powyżej absorbuje najwięcej ogólnego czasu trwania całej budowy i pochłania największe środki pieniężne. Wypracowanie stanu surowego zamkniętego oznacza, że wydano 60‒70% całości środków przeznaczonych na budowę. Następny etap – stan deweloperski zostaje osiągnięty w momencie, gdy we wnętrzu domu są wykonane tynki i wylewki, a elewacja osiągnęła ostateczną formę. Budynek jest również przyłączony do niezbędnych sieci oraz ma źródło ciepła. Zamykając tę część prac, do kosztów należy doliczyć około 10%. Ostatni etap – osiągnięcie stanu „pod klucz” to wydatek rzędu 20%.
Sprawdź firmy w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
