W ścianach dwuwarstwowych warstwą nośną jest mur, który odpowiada za wytrzymałość konstrukcji. Natomiast warstwa izolacyjna skutecznie ogranicza uciekanie ciepła z wnętrza domu i tworzy w nim dobry mikroklimat. Dowiedz się, jak budować i z czego wznosić ściany dwuwarstwowe.
Technologia dwuwarstwowa ze względu na dobre parametry izolacyjne, dostępność materiałów, łatwość budowania i stosunkowo niewielkie koszty jest najczęściej wybierana podczas budowy nowych budynków.
W Polsce większość domów jednorodzinnych powstaje w tradycyjnej technologii murowanej. Rzadziej są to mury w postaci ściany jednowarstwowej, częściej stosuje się ściany dwuwarstwowe, w których warstwa muru uzupełniona jest właściwej grubości ociepleniem. W takich ścianach zdecydowanie łatwiej jest spełnić wymogi dotyczące izolacyjności cieplnej. Zazwyczaj to projektant ustala, czy najwłaściwsza dla danego budynku będzie konstrukcja ściany jednowarstwowej czy dwuwarstwowej, jednak warto wiedzieć, że oba rozwiązania mają swoje wady i zalety. Ściana jednowarstwowa z pewnością oznacza szybkość budowania, gdyż stawia się tylko mur bez ocieplenia. Elementy murowe, takie jak bloczki z betonu komórkowego czy pustaki ceramiczne, są duże i mają co prawda dobre parametry termiczne, jednak powstałe z nich mury charakteryzują się najczęściej słabszą izolacyjnością cieplną i akustyczną niż ściany warstwowe. Konieczne jest w tym przypadku zastosowanie grubszych elementów murowych, a co za tym idzie także zwiększenie fundamentu. Ponadto ze względu na to, że ściany jednowarstwowe są narażone na występowanie mostków termicznych, powinny być stawiane przez wykwalifikowanych specjalistów. Natomiast ściany z warstwą ocieplenia to najlepszy sposób na efektywne wyeliminowanie mostków termicznych i osiągnięcie bardzo dobrych parametrów cieplnych. Takie mury stawia się dłużej niż ścianę jednowarstwową, jednak prace budowlane można rozłożyć na etapy ‒ warstwę ocieplenia i elewację można wykonać w następnym sezonie. Wadą ścian dwuwarstwowych będzie jednak mniejsza wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne.
Dwuwarstwowe ściany zewnętrzne składają się z warstwy konstrukcyjnej i izolacyjnej. Warstwa konstrukcyjna najczęściej powstaje z betonu komórkowego, który jest chętnie wybierany przez inwestorów ze względu na dużą wytrzymałość bloczków i łatwość murowania. Do stawiania murów, poza bloczkami z betonu komórkowego, używa się również pustaków ceramicznych, bloczków silikatowych lub pustaków keramzytobetonowych. Materiały tworzące warstwy nośne powinny mieć zdolność kumulowania ciepła, jednak w ścianach dwuwarstwowych o dobrej przenikalności cieplnej całej ściany decyduje przede wszystkim warstwa ocieplenia. Aby spełnić swoje funkcje, izolacja termiczna powinna być kompletnym systemem ocieplenia, na który składają się styropian czy wełna, kleje, łączniki, siatki tynkarskie i tynk cienkowarstwowy. Mury są ocieplane zarówno wełną mineralną, jak i styropianem. Oba te materiały charakteryzują się równie dobrymi parametrami cieplnymi i najczęściej montuje się je metodą lekką mokrą, która polega na przyklejeniu i przymocowaniu płyt ociepleniowych, a następnie pokryciu ich warstwą zbrojącą i tynkiem cienkowarstwowym.
Ściany dwuwarstwowe z betonu komórkowego to rozwiązanie sprawdzone, stosowane od wielu lat i nadal najczęściej wybierane przez inwestorów. Na ich korzyść przemawia szybkość i łatwość murowania, a także trwałość i dobre właściwości cieplne tego budulca. Beton komórkowy, inaczej nazywany suporeksem lub gazobetonem, to materiał naturalny i przyjazny dla środowiska, składający się z wody, piasku, cementu, wapna i gipsu. Za sprawą wytrzymałości na ściskanie o wartości 1,5-4 MPa jest idealnym materiałem warstwy konstrukcyjnej ścian dwuwarstwowych. Charakteryzuje się dużą porowatością i jednorodną strukturą, przez co jest dobrym izolatorem ciepła. Do murowania ścian zewnętrznych dwuwarstwowych zazwyczaj stosuje się bloczki z betonu komórkowego, profilowane na pióra i wpusty, o szerokości 24 cm i średniej gęstości 500 lub 600 kg/m3. Takie elementy należy murować z wypełnianiem zaprawą spoin pionowych tylko w miejscach, w których nie ma połączeń na pióra i wpusty, czyli zazwyczaj przy dociętych bloczkach i w narożnikach. Należy pamiętać o stosowaniu zaprawy w bloczkach, które pozbawione są profilowania albo mają jedynie wpusty. Bloczki o podanej szerokości są dość poręczne, niezbyt ciężkie, a przez to łatwe w murowaniu. W sprzedaży można znaleźć również bloczki o szerokości 10, 12 czy 18 cm. Elementami uzupełniającymi bloczki z betonu komórkowego, oferowanymi przez większość producentów, są zbrojone prefabrykowane nadproża i wieńce z tego samego surowca. Istnieje również możliwość zastosowania elementów żelbetowych wylewanych podczas prac budowlanych, która dotyczy jedynie ścian dwuwarstwowych. W tym przypadku nadproża i wieńce żelbetowe są sporym ułatwieniem w trakcie prac budowlanych.
Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
firmy budowlane Olsztyn
firmy budowlane Poznań
firmy budowlane Radom