Przebieg osiadania obiektu budowlanego zależy w głównej mierze od rodzaju gruntu zalegającego bezpośrednio pod nim. Osiadanie budynku na gruntach niespoistych z reguły przebiega w znacznie bardziej ograniczonym zakresie niż w przypadku obiektów wzniesionych na glinie stanowiącej podłoże spoiste wrażliwe na obecność wody.
Osiadanie budynku jest naturalnym procesem występującym podczas jego eksploatacji. Nierównomierność tego zjawiska może jednak doprowadzić do uszkodzenia części budynku, a nawet zagrozić stateczności obiektu.
Osiadanie budynku jest definiowane jako powolny ruch podłoża, którego wynikiem jest obniżenie pierwotnego poziomu terenu. Skutkiem powstania przemieszczeń jest stopniowe zagłębianie się obiektu budowlanego w głąb ziemi. Obliczenie zakładanego osiadania budynku jest częścią procesu projektowania fundamentów.
Do najczęściej występujących symptomów gwałtownie postępującego nieosiowego osiadania budynku należą:
Główną przyczyną osiadania obiektów budowlanych jest występowanie trudnych warunków gruntowych na terenie, na którym zostały wzniesione. Na wielkość odkształceń wpływa także stopień dostosowania rodzaju wykonanego fundamentu do charakterystyki podłoża. Najbardziej podatne na osiadanie są grunty zlokalizowane na terenach podmokłych. W związku z tym zaleca się unikać wznoszenia budynków w bliskim sąsiedztwie cieków wodnych, kanałów i starorzeczy. Problematyczne pod względem wielkości odkształceń w trakcie eksploatacji obiektu są także podłoża gliniaste o konsystencji plastycznej, słabo zagęszczone grunty piaszczyste oraz wszelkiego typu podłoża organiczne, które łatwo ulegają odkształceniom. Co więcej, podłoża o znacznej zawartości cząstek organicznych mogą być podatne na procesy gnilne, a schemat osiadania tego rodzaju podbudowy pod budynkiem jest wręcz niemożliwy do przewidzenia.
Gwałtowność procesu osiadania budynku zawsze jest większa w sytuacji, gdy został on posadowiony powyżej poziomu przemarzania gruntu. Fakt ten jest szczególnie niebezpieczny, gdy grunty pod obiektem cechują się wysadzinowością, co oznacza, że w trakcie zamarzania gwałtownie zwiększają swoją objętość, a po ociepleniu wracają do stanu zbliżonego do pierwotnego. Podczas roztopów grunty wysadzinowe rozmarzają w szybszym tempie od południowo-zachodniej strony budynku, co w naturalny sposób prowadzi do powstania nierównomiernych przemieszczeń pod budynkiem.
Na pogłębiony proces osiadań mogą także wpływać błędy popełnione na etapie projektowym. Fakt ten wiąże się z reguły z niedoszacowaniem wielkości obciążeń wywieranych przez obiekt budowlany lub założeniem zbyt dużej nośności gruntu, który po wzniesieniu budynku nie jest w stanie wywrzeć oporu o zakładanej wielkości. W celu uniknięcia takiej sytuacji przed rozpoczęciem procesu projektowania zaleca się wykonanie dokładnych badań geologicznych umożliwiających dokładne określenie parametrów podłoża zamiast przyjmowania wielkości odporu gruntu na podstawie przybliżonych danych. Przemieszczenia podłoża gruntowego mogą być również wywołane przez intensywne prace o charakterze wydobywczym realizowane w bliskim sąsiedztwie danej nieruchomości. Stosunkowo częstą przyczyną nagłego osiadania obiektu budowlanego jest awaria kanalizacji polegająca na pęknięciu rury oraz wyciek zmieniający wilgotność podłoża pod budynkiem.
Określenie długości okresu osiadania obiektu budowlanego nie jest możliwe. Na czas trwania przemieszczeń wpływa wiele czynników (m.in. parametry podłoża, intensywność opadów, niskie temperatury). Należy jednak pamiętać, że każdy budynek powoduje osiadanie podłoża. Ważne jest, w jaki sposób przebiega ten proces. Wymienione powyżej niepożądane oznaki osiadania dotyczą osiadania nierównomiernego, którego jedną z głównych przyczyn jest niejednorodne rozłożenie parcia na grunt. Z praktycznego punktu widzenia każdy obiekt budowlany osiada przez cały okres eksploatacji, a skutki tego procesu mogą być mniej lub bardziej zauważalne.
Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
firmy budowlane Katowice
firmy budowlane Kielce