Podstawową zaletą kominów systemowych jest łatwość montażu. Murowanie przewodów z elementów prefabrykowanych jest znacznie mniej skomplikowane niż wznoszenie kominów tradycyjnych.
Murowanie kominów systemowych uchodzi za stosunkowo łatwe. Należy jednak pamiętać, że nawet proste błędy popełnione na tym etapie mogą skutkować niewłaściwą pracą całego przewodu kominowego. Zmniejszenie wydajności instalacji może z kolei powodować pogorszenie komfortu mieszkalnego, a nawet zagrożenie dla bezpieczeństwa mieszkańców.
Komin systemowy to konstrukcja wznoszona z fabrycznie przygotowanych elementów wytworzonych z materiałów odpornych na działanie kwasów i ognia oraz specjalnych akcesoriów pomocniczych. Części takich przewodów są obudowane pustakami ceramicznymi lub keramzytobetonowymi.
Do głównych zalet kominów prefabrykowanych należy wysoka szczelność przewyższająca przewody wykonywane w technologii tradycyjnej. Konstrukcje tego typu są także łatwiejsze w budowie. Ich wznoszenie przebiega w szybszym tempie oraz generuje niższe koszty niż w przypadku kominów murowanych z cegły.
Proces wznoszenia komina systemowego trzeba rozpocząć w momencie, gdy budynek jest już posadowiony i wyposażony w ściany nośne i działowe. Fundament kominowy należy wykonać zgodnie z wytycznymi zawartymi w projekcie razem z pozostałymi elementami posadowienia obiektu budowlanego.
Realizację komina systemowego zazwyczaj rozpoczyna się od ułożenia pierwszego pustaka - cokołu, który zaleca się wypełnić mieszanką betonową. W tak przygotowanym podłożu nie umieszcza się żadnych elementów rurowych ani kształtek. Zadaniem pierwszego pustaka jest bowiem wypoziomowanie konstrukcji komina (jest to szczególnie istotne w sytuacji, gdy fundament nie został poprawnie zniwelowany). Spód przewodu zaleca się układać na warstwie tradycyjnej zaprawy cementowej lub cementowo-wapiennej.
Po wbudowaniu elementu spodniego na fundamencie pod komin na jego powierzchni należy ułożyć drugi pustak. Na tym etapie prac należy pamiętać, aby w przedostatnim pustaku (w dolnej części) wyciąć otwór na kratkę wywietrznika. Prefabrykowane elementy kominowe nie sprawiają większych trudności w obróbce. Do ich cięcia można użyć zwykłej szlifierki kątowej wyposażonej w odpowiednią tarczę do betonu. Po wykonaniu otworu na przygotowanym wcześniej cokole układa się drugi pustak, a w jego wnętrzu umieszcza się odskraplacz zbierający ścieki kondensatu. Odskraplacz powinien znajdować się centralnie w środku drugiego pustaka. W następnych etapach można przejść do wbudowywania pozostałych pustaków. Podczas układania kolejnych elementów należy ściśle kontrolować poziomość każdego z nich. Ważne, aby nie zapomnieć o pustaku wyposażonym w trójnik wyczystkowy. Rzędna położenia wyczystki powinna zostać określona w projekcie i nie zaleca się dowolności w tym zakresie. Pustak, w którym ma znaleźć się kształtka z trójnikiem, również należy przygotować samodzielnie. Podobnie jak w przypadku odskraplacza jeden z elementów obudowy przewodu należy odpowiednio dociąć z wykorzystaniem szlifierki kątowej. W celu zapewnienia szczelności całego komina łączenie poszczególnych elementów przewodu należy wykonać przy użyciu kitu żaroodpornego. Z kolei dla zachowania właściwego poziomu izolacji termicznej powierzchnie boczne trójnika i wszystkich kształtek ceramicznych zlokalizowanych ponad nim warto obłożyć przeznaczoną do tego celu wełną mineralną (przycinaną do określonego wymiaru). Jeśli w projekcie nie ma założonej termoizolacji przewodu, dla ustabilizowania elementów wypełniających pustaki należy użyć odpowiednich obręczy dystansowych określonych przez producenta danego systemu kominowego.
Zgodnie z danymi zawartymi w projekcie powyżej trójnika wyczystkowego należy zamontować trójnik spalinowy. Również w tym przypadku konieczne jest właściwe docięcie danego pustaka. Ponad trójnikiem spalinowym układa się kolejne pustaki prefabrykowane. Podczas wykonywania komina systemowego należy zwracać uwagę, aby nie zabrudzić zaprawą wewnętrznej części przewodu, ponieważ mogłoby to doprowadzić do pogorszenia siły ciągu. Niedopuszczalne jest także wbudowywanie w komin uszkodzonych elementów. Do wykonania górnej części komina znajdującej się ponad połacią dachu można użyć cegły tradycyjnej. Trzeba jednak pamiętać, aby do tego celu nie stosować cegły dziurawki, która cechuje się znaczną nasiąkliwością. Jako zewnętrzne części komina można natomiast wykorzystać cegłę klinkierową lub pełną.
Podczas budowy komina systemowego nie można dopuścić do oparcia na nim konstrukcji części nośnych, budynku np. płyt stropowych. Równie istotną kwestią jest wykonanie odpowiednich szczelin dylatacyjnych zapewniających swobodę odkształceń.
Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
firmy budowlane Kielce
firmy budowlane Kraków