Dach wielospadowy nie ma jednoznacznej definicji określającej liczbę połaci. Nazwę tę najczęściej stosuje się do więźby o więcej niż dwóch płaszczyznach spadów.
Charakterystyczną cechą domów z dachem wielospadowym jest najczęściej brak występowania ścian szczytowych. Dachy z wieloma połaciami wykonuje się zarówno na budynkach parterowych, jak i tych z poddaszem. Konstrukcje tego typu wpisują się w styl architektoniczny domów w stylu nowoczesnym i tradycyjnym.
Więźby wielospadowe powstają z połączenia dwóch lub więcej konstrukcji dachowych o różnym kształcie (jednopołaciowych, dwupołaciowych, czteropołaciowych, mansardowych), które przenikają się wzajemnie. Powierzchnie połaci tego typu więźb najczęściej mają kształt trójkątów i trapezów. Każdy dach wielospadowy składa się ze szkieletu nośnego, podkładu usztywniającego, materiału pokrywającego oraz systemu odpowiadającego za odprowadzanie wody. Obciążenia stałe oraz klimatyczne (wiatr, śnieg) są przenoszone przez powierzchnię poszczególnych połaci na elementy konstrukcyjne. Najniżej położoną częścią więźby wielospadowej jest pozioma linia okapu, natomiast najwyższym grzbietem dachu jest prosta na styku połaci tworząca kalenicę. Konstrukcje wielospadowe mają także niżej usytuowane grzbiety boczne zwane kalenicami narożnymi. Styk dwóch połaci może mieć formę wklęsłą. W takim przypadku na dachu powstaje tzw. kosz (linia koszowa) będący częścią systemu transportującego wodę opadową do rynien.
Kąt nachylenia dachów wielospadowych jest zależny od wielu czynników, do których należą warunki klimatyczne występujące na danym terenie, planowane wykorzystanie pomieszczeń znajdujących się bezpośrednio pod konstrukcją dachu, rodzaj poszycia oraz wymagania architektoniczne. Poszczególne połacie więźby wielospadowej mogą być wzbogacone o dodatkowe elementy o znaczeniu konstrukcyjnym i użytkowym. Często stosowanym rozwiązaniem zapewniającym dopływ większej ilości światła na poddaszu jest wykonanie okien dachowych lub lukarn. Dachy wielospadowe najbezpieczniej jest pokrywać drobnowymiarowymi elementami, które łatwo można do siebie dopasować w miejscach załamań płaszczyzn. Najczęściej stosowanymi materiałami na poszycie są: dachówka karpiówka (elementy tego typu można układać w różnych konfiguracjach, np. w łuskę lub koronkę), blachodachówka oraz płytki cementowo-włókniste. Więźby o mniej skomplikowanym układzie pokrywa się blachą płaską.
Dachy wielospadowe mają wiele zalet. Konstrukcje tego typu nadają bryle budynku dużo ciekawszą formę w porównaniu do prostych więźb dwupołaciowych. Dach o złożonym układzie może nawiązywać zarówno do stylu tradycyjnego, jak i nowoczesnego. Dodatkowe wyposażenie połaci więźby wielospadowej daje znacznie więcej możliwości ciekawego zaaranżowania pomieszczeń znajdujących się na poddaszu. Elementy architektoniczne w postaci lukarn, przełamań lub facjat uatrakcyjniają bryłę budynku także od strony zewnętrznej.
Do najczęściej wymienianych wad więźb wielospadowych należą wysokie koszty wykonania. Zwiększone wydatki powoduje już sam fakt występowania bardziej skomplikowanej konstrukcji nośnej niż w przypadku innych rodzajów więźb, co wiąże się z koniecznością zakupu większej ilości materiału. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na budulec rosną koszty związane z transportem. Należy także pamiętać o wygospodarowaniu odpowiedniego miejsca na składowanie materiału. Podczas robót wykonawczych kłopotliwą kwestią dla inwestora jest powstawanie dużej ilości odpadów, ponieważ znaczna liczba załamań powierzchni na dachu wiąże się z koniecznością docinki elementów konstrukcyjnych i wykończeniowych. Stopień skomplikowania więźby wielospadowej wpływa również na wydłużenie procesu związanego z przekryciem obiektu, co wpływa na termin zakończenia inwestycji oraz zwiększenie kosztów związanych z wykonawstwem. Czasochłonne może być także znalezienie ekipy dekarskiej z odpowiednim doświadczeniem w wykonywaniu dachów wielopołaciowych.
Aranżacja poddasza pod dachem wielospadowym nie zawsze jest prosta. Podczas projektowania wnętrz bezpośrednio pod konstrukcją wielopołaciową problematyczną kwestią jest występowanie koszy, które od spodu mają postać wklęsłych kątów. Podczas podejmowania decyzji dotyczącej wyboru konkretnego projektu domu z rozbudowanym dachem należy zwrócić szczególną uwagę na wysokość ścian kolankowych. Przyjmuje się, że największe możliwości związane z zagospodarowaniem wnętrz daje konstrukcja kolankowa o wysokości minimum 90 cm. W takim przypadku przecinające przestrzeń ostre kosze nie stanowią ograniczenia, a odpowiednio wyeksponowane pozwalają na stworzenie oryginalnej aranżacji.
Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
firmy budowlane Kraków
firmy budowlane Olsztyn