Kotwa to najpopularniejszy sposób łączenia ze sobą elementów konstrukcji. Jest powszechnie używana w budownictwie jako niezbędne mocowanie mechaniczne. Charakteryzuje się niezwykłą wytrzymałością, a możliwości jej zastosowania są bardzo szerokie.
Kotwa jest w całości wykonana ze stali, dzięki czemu zapewnia o wiele większą wytrzymałość i trwałość łączenia niż w przypadku kołków rozporowych.Może być przytwierdzana do podłoża pełnego lub miękkiego, np. piasku. Aby w pełni wykorzystać możliwości kotew, należy używać ich zgodnie z przeznaczeniem.
Czym jest kotwa?
Kotwa jest również znana jako ankier, kołek lub łącznik. Jest stosowana jako część konstrukcji do wiązania jej elementów ze sobą, uniemożliwiając w ten sposób ich przesunięcie lub obrót. Kotwa występuje również w postaci śruby lub zagiętego pręta, który jest używany do łączenia maszyn z podłożem. Wyróżnia się kilka rodzajów kotew, w zależności od ich przeznaczenia i wymaganej nośności.
Kotwy ‒ rodzaje i zastosowanie
- Kotwa stalowa
Kotwy stalowe służą do połączenia warstw murowanych ścian trójwarstwowych, których nie mogą łączyć wieńce, nadproża czy inne trwałe elementy konstrukcji. Warstwy będą pracować niezależnie, dlatego ich połączenie musi być na tyle elastyczne, by mogło to odbywać się swobodnie. Tego typu kotwa musi być wykonana ze stali nierdzewnej lub ocynkowanej, ponieważ styka się z zaprawą. Ze względu na specyfikę łączenia rozróżnia się kotwy do spoin, wbijane oraz wkręcane w ścianę nośną. W miejscach narażonych na silne działanie wiatru ich liczba powinna zostać zwiększona. Kotwy wkręcane i wbijane w mur stosuje się przy żelbetowych i drewnianych konstrukcjach budynku. W przypadku budowy domu o powierzchni około 200 m2 wykorzystuje się około 1500 kotew.
- Kotwa chemiczna
Kotwy chemiczne kupuje się w pojemnikach, z których do wywierconego otworu wstrzykuje się żywicę. Łączą one powierzchniowo dwie substancje. Nazywane są łącznikami wklejanymi, które przeznaczone są do solidnych mocowań i dobrze zastępują kołki i dyble. Łączenia kotwami chemicznymi są bardzo mocne i wytrzymałe. Można je zastosować w budynku nowo budowanym lub starym, który jest remontowany i jego podłoże bywa zniszczone. Kotwy chemiczne nie wykorzystują sił rozporu podczas montażu, dlatego nie wywierają naprężeń na podłoże podczas ich montowania, szczególnie przy krawędziach. Decydując się na ten rodzaj kotew, trzeba wziąć pod uwagę rodzaj i stan podłoża oraz miejsce wykonywania mocowania. Producenci dokładnie określają, do jakiego podłoża służy ten typ oraz jaka jest maksymalna nośność kotwy chemicznej. Kotwy tego typu powinny być używane przede wszystkim do mocowań na podłożach wykonanych z mocnego betonu, cegły lub betonu komórkowego.
- Kotwy do ziemi
Kotwy używane do ziemi są kotwami wbijanymi, które najczęściej wykorzystuje się jako rodzaj wspornika, na przykład ogrodowego. Większość konstrukcji, które są wbijane w ziemię, to drewniane budowle stawiane w ogrodzie. Podłożem jest tam najczęściej piasek, trawa lub ziemia. Tam, gdzie występuje miękka ziemia, należy użyć kotew o długim zakończeniu. W miejscach, gdzie grunt jest nieco utwardzony przez trawę lub jest twardy z natury, należy użyć kotew o krótszym końcu. Przy niższych, lekkich konstrukcjach można wybrać mniejsze kotwy – od 4 cm do 7 cm oraz o średnicy 8 cm. Przy budowaniu wiaty, pergoli, altany czy domku narzędziowego warto zastosować kotwy o większym przekroju, nawet do 14 cm i średnicy ok. 12 cm. W przypadku miejsc wietrznych również należy użyć długich kotew.
Jak montuje się kotwy?
Kotwę stalową należy wpuścić w spoiny warstwy nośnej na około 5 cm. Izolacja powinna idealnie przylegać do powierzchni nośnej. Kotwę umieszczamy w płaszczyźnie poziomej lub lekko odgiętą, umożliwiając odpływ wilgoci. Można też nabyć kotwy wkręcane lub wbijane w mur.
Montaż kotew chemicznych zaczynamy od wywiercenia odpowiedniego otworu. Jeżeli wiercimy w podłożu pełnym (na przykład betonowym), z otworu należy usunąć wszelki pył. Jeśli tego nie zrobimy, żywica zachowa się jak taśma klejąca przyklejona do piasku – cały pył przyklei się do żywicy i nie uzyskamy pożądanego efektu. Po przygotowaniu otworu należy postępować zgodnie z zaleceniami producenta. Najczęściej pierwsze 10 cm żywicy należy wycisnąć, aż zajdzie reakcja chemiczna żywicy i utwardzacza, a później wyrzucić.
Pierwszym krokiem montażu kotwy wbijanej jest wybranie miejsca jej wbicia pod kątem 90 stopni. Belkę należy wstawić w otwór kotwy i upewnić się, czy drewno ustawione jest prostopadle do podłoża. Po ustawieniu belki w pionie dokręca się ją do kotwy za pomocą śrub. Zaleca się użycie śrub ocynkowanych lub kwasoodpornych z nakrętkami. W przypadku lżejszych konstrukcji używa się wkrętów ciesielskich.
Sprawdź firmy w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach:
