Tynk mineralny – strukturalny, natryskowy. Rodzaje i cena

Tynki mineralne mogą stanowić wykończenie ścian zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków. W przypadku tych drugich popularną strukturą na powierzchni jest baranek. Tynk mineralny tradycyjny zazwyczaj ma postać sypką do rozrobienia z wodą, natomiast cienkowarstwowy jest coraz częściej oferowany jako produkt gotowy do nałożenia. Zaprawy tego typu nakłada się ręcznie lub w sposób natryskowy z użyciem specjalnego agregatu.

Tynk mineralny zewnętrzny na systemach ociepleń zazwyczaj ma postać zaprawy cienkowarstwowej. Z zapraw tego typu tworzy się popularne struktury typu baranek lub kornik. Tynk mineralny wewnętrzny to najczęściej zaprawy cementowo-wapienne i gipsowe.

Czym jest tynk mineralny?

Tynki mineralne to zaprawy, które mogą być nakładane na powierzchniach znajdujących się wewnątrz oraz na zewnątrz obiektów budowlanych. Głównym składnikiem mas mineralnych jest spoiwo wapienne i cementowe. Produkty tego typu są sprzedawane w workach (najczęściej o pojemności 25 kg) w postaci sypkiej. Proszek przed użyciem musi zostać rozrobiony w odpowiedniej proporcji z wodą. Tynki mineralne po stwardnieniu stanowią powłoki o wysokich parametrach wytrzymałościowych. Oprócz tego są przepuszczalne dla cząsteczek pary wodnej, dzięki czemu szybko oddają wilgoć. Skład zapraw zapewnia im niepalność oraz odporność na elektryzowanie się, co sprawia, że powierzchnie wykończone tynkiem mineralnym nie przyciągają kurzu i pyłów. Powłoki z mas na bazie cementu i wapna są również odporne na niekorzystne czynniki atmosferyczne. Średnia cena tynku mineralnego wynosi około 55 zł/25 kg.

Tynk mineralny tradycyjny

Tynki mineralne tradycyjne to zaprawy nanoszone zazwyczaj grubowarstwowo bezpośrednio na materiały, z których wykonane są przegrody budowlane (cegły, pustaki ceramiczne, betony). Podłoża mineralne najczęściej stanowią warstwę przeznaczoną do wykończenia za pomocą farb wapiennych, mineralnych lub silikonowych. Mogą być również pokrywane masami dekoracyjnymi. Wśród tynków mineralnych tradycyjnych można wyróżnić:

• tynk cementowy – zaprawa zawierająca spoiwo cementowe i piasek o bardzo dobrej wytrzymałości i odporności na zawilgocenie. Cechą charakterystyczną mas na bazie cementu jest niska plastyczność (co przekłada się na trudności związane z ich rozrabianiem i nakładaniem) oraz krótki czas wiązania. Zaprawy tego typu zazwyczaj wykorzystuje się na elewacjach
• tynk cementowo-wapienny – masa o niższych parametrach wytrzymałościowych niż zaprawy cementowe, ale cechująca się dużo lepszą urabialnością. Powłoki wykonane z zapraw z dodatkiem wapna mają chropowatą powierzchnię. Najczęściej stosuje się je jako podłoże pod warstwy wykończeniowe w pomieszczeniach mokrych (np. kuchniach i łazienkach);
• tynk gipsowy – zaprawa o bardzo dużej plastyczności, która ułatwia prace wykonawcze. Powierzchnie wykończone z użyciem mas gipsowych wpływają pozytywnie na regulację poziomu wilgotności (pochłaniają nadmiar cząsteczek pary i oddają ją, gdy poziom wilgoci spada). Powłoki te nie są jednak odporne na długotrwałe zawilgocenie, w związku z czym nie zaleca się ich stosowania w pomieszczeniach typu mokrego (warunkiem dopuszczającym jest odpowiednio wydajna wentylacja
• tynk wapienny – masa o niskiej wytrzymałości i słabej odporności na uszkodzenia, zazwyczaj stosowana przy czynnościach renowacyjno-konserwacyjnych na starych tynkach;
• tynk gipsowo-wapienny – tynk o właściwościach sprzyjających tworzeniu się przyjaznego mikroklimatu, ale podatny na uszkodzenia uderzeniowe, przez co nie zaleca się jego układania w miejscach na nie narażonych, a także wilgotnych;

Tynk mineralny cienkowarstwowy

Wyprawy cienkowarstwowe najczęściej są stosowane jako warstwa dekoracyjno-wykończeniowa w systemie z ociepleniem typu ETICS (lekka-mokra). Tynki mineralne cienkowarstwowe stanowią powłoki o dużej przepuszczalności dla pary wodnej, co zapewnia warstwie możliwość wymiany powietrza. Zaprawy tego typu mogą być stosowane na wszystkich rodzajach materiałów termoizolacyjnych, w tym na wełnie mineralnej, która pod wpływem wilgoci traci swoje właściwości. Masy mineralne cienkowarstwowe nie osiągają wysokich parametrów wytrzymałościowych i są z reguły nasiąkliwe. Powłoki te można jednak wzmocnić, stosując farbę nawierzchniową na bazie silikatów (krzemianów) lub żywic silikonowych. Dla dodatkowej pewności tynków mineralnych nie należy układać na partiach budynku narażonych na uszkodzenia mechaniczne (np. cokołach).

Zaprawy mineralne cienkowarstwowe można nakładać ręcznie lub natryskowo. Masy te najczęściej przyjmują strukturę typu baranek lub kornik. Nakładanie tynku sposobem mechanicznym umożliwia uzyskanie faktury baranka bez konieczności ręcznego zacierania powierzchni (warunkiem jest dobór odpowiedniej wielkości dysz). Efekt kornika (tynku drapanego) wymaga ręcznego wykonywania ruchów w kierunku podłużnym.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane opolskie

• firmy budowlane podkarpackie

• firmy budowlane podlaskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Lublin

• firmy budowlane Olsztyn

• firmy budowlane Poznań