Podatek od nieruchomości ciąży na gruntach, budynkach lub ich częściach oraz budowlach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Do jego zapłaty zobligowani są najczęściej właściciele, choć zdarza się, że płacą go użytkownicy wieczyści lub samoistni posiadacze.
Posiadanie gruntów, budynków i budowli wiąże się z koniecznością opłacania podatku od nieruchomości. Jego wysokość jest ustalana przez właściwe gminy. Maksymalna wysokość gminnych kwot podatkowych nie może jednak przekroczyć tych określonych ustawą.
Zgodnie z odpowiednią ustawą podatkiem od nieruchomości są objęte:
Do opłacania podatku od nieruchomości zobligowani są zarówno właściciele, jak i użytkownicy wieczyści danej nieruchomości. Nie ma znaczenia, czy są to osoby fizyczne, prawne czy jednostki organizacyjne. W przypadku, gdy nieruchomość jest współwłasnością przynajmniej dwóch osób, każda z nich jest solidarnie obciążona koniecznością zapłaty podatku. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy w budynku wyodrębniono lokale (mieszkania). Wówczas każdy właściciel opłaca podatek od nieruchomości za lokal, który posiada oraz za przypisaną mu część udziału w nieruchomości wspólnotowej.
Rozliczenie się z podatku od nieruchomości powinno odbywać się co kwartał – odpowiednio do 15 dnia marca, maja, września i listopada. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy obliczona kwota podatku jest niższa niż 100 zł. Wówczas konieczne jest jej uregulowanie w całości w pierwszym kwartale, czyli do 15 marca.
Decyzja o wysokości podatku od nieruchomości jest wydawana przez dany urząd gminy w odniesieniu do konkretnego roku kalendarzowego. Zdarza się, że dokument ten jest doręczany właścicielowi po opłaceniu pierwszej raty. W takim przypadku nie są wyciągane żadne konsekwencje. Warunkiem jest jednak uiszczenie różnicy w ciągu kolejnych 14 dni.
Stawki podatku od nieruchomości są ustalane w drodze uchwały przez właściwe rady gminy. Należy podkreślić, że ich wysokość nie jest dowolna. Rady gmin są w tej kwestii ograniczone należnościami określonymi przez ministra finansów w ustawie obowiązującej w danym roku. Z praktycznego punktu widzenia oznacza to, że na terenie naszego kraju nie ma jednolitej stawki podatku od nieruchomości. Przykładowo, maksymalne opłaty w ramach podatku od budynków lub ich części zależą od ich rodzajów. Jak zatem obliczyć podatek od nieruchomości dla budynku? Należy pomnożyć wartość tego zobowiązania finansowego przez powierzchnię użytkową nieruchomości. W razie jakichkolwiek wątpliwości warto pamiętać, że można zasięgnąć informacji w tej sprawie w każdym urzędzie gminy.
Deklaracja na podatek od nieruchomości to specjalny formularz, za pomocą którego należy zawiadomić urząd gminy o nabyciu bądź zbyciu nieruchomości. Trzeba dokonać tego przed upływem 14 dni od chwili zakupu mieszkania, wybudowania domu czy zaadoptowania danej części budynku na cele mieszkalne. Obowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po tym, w którym doszło do czynności związanych z nabyciem nieruchomości. Analogiczna sytuacja występuje przy zbyciu danej nieruchomości. Wyjątkiem jest natomiast okoliczność, gdy nabywaną nieruchomością jest nowy budynek. W takim przypadku obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku kalendarzowego następującego po tym, w którym ukończono obiekt lub w którym rozpoczęło się jego formalne użytkowanie. Deklaracja może być złożona zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznie.
Podatek od nieruchomości nie jest naliczany w przypadku użytków rolnych i lasów, chyba że są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zgodnie z zapisami ustawy obowiązek podatkowy nie powstaje między innymi w odniesieniu do nieruchomości będących własnością państw ościennych oraz nieruchomości zajętych na cele organów jednostek samorządu terytorialnego. Oprócz tego do ustawowych zwolnień należą budynki i grunty znajdujące się indywidualnie w rejestrze zabytków. Obiekty takie muszą być utrzymane w należytym stanie i poddawane pracom konserwacyjnym. Nie może być w nich prowadzony żaden rodzaj działalności gospodarczej. Podatek od nieruchomości nie dotyczy również gruntów ekologicznych, zakrzewionych, zadrzewionych oraz nieużytków i gruntów położonych na terenach objętych ochroną. Nie nalicza się go także dla nieruchomości będących instytutami badawczymi, w miejscach, gdzie prowadzona jest działalność pożytku publicznego oraz dla budynków znajdujących się na obszarze rodzinnych ogródków działkowych spełniających normy powierzchniowe zgodnie z zapisami prawa budowlanego.
Sprawdź firmy w wybranych województwach:
a także w wybranych miastach: